موج سواری یک ورزش هیجان انگیز و پرانرژی است که برای انجام دادن ورزش موج سواری به لوازم و تجهیزات متعددی نیاز دارید که می‌بایست بر اساس مهارت خودتان آن‌ها را انتخاب کنید.

تاریخچه موج سواری

استفاده از کايت براي راندن براي اولين بار در قرن سيزدهم به چيني ها نسبت داده شد.در دهه 1800 ميلادي ، جورج پوکوک کايتهاي بزرگي را براي راندن بر روي زمين و قايق ها بر روي آب مورد استفاده قرار میداد که براي کنترل آن از يک سيستم کنترل 4 خطه استفاده مي کرد ، سيستمي مشابه با چيزي که امروزه از آن استفاده مي کنند. هم ارابه ها هم قايق ها مي توانستند جهت خود را تغيير داده و در مسير باد حرکت کنند . کايتها مي توانستند براي يک مدت مداوم در هوا پرواز کنند، هدف از اين کار استفاده از نيروي کايت به جاي نيروي اسب براي حرکت بود تا بدين وسيله از دادن ماليات براي اسب که در آن زمان رايج بود ، خلاصي پیدا کنند. در سال 1903 ، ساموئل کودي که پيشکسوت فن هوانوردي بود ، کايتهاي مخصوص پرواز انسان را ساخت و موفق به عبور از کانال انگليسي با يک قايق کوجک از جنس کتان شد که با نيروي کايت به حرکت افتاد. در اواخر دهه 1970 توليد انواع کايتهاي کولار و سپس اسپکترا و همچنين کايتهاي قابل کنترل ديگر که کارايي بالا داشتند ، باعث گرديد تا از نيروي کايت براي کشش استفاده گردد.

موج سواری با کایت

موج سواری با کمک کایت که همچنین تخته سواری با کایت هم نامیده میتوان گفت ، با کمک یک کایت یزرگ انجام داد که موج سوار را که بر روی یک تخته کوچک سوار است بر روی آب می کشد.
فرد کایت سوار از یک تخته مخصوص که دارای جای پا می باشد استفاده کرده و بدین وسیله می تواند قدرت حرکتی کایت را کنترل کند ، این ورزش هنوز در مراحل ابتدایی شکل گیری میباشد ، اما به سرعت در بین مردم محبوبیت پیدا میکند ، در سال ۲۰۰۶ تعداد افراد کایت سوار حدود ۱۵۰۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰۰ نفر تخمین زده شده است.
موج سواری با کمک کایت یکی دیگر از اشکال ورزشهای تلفیقی میباشد که شامل تخته اسکیت سواری با کمک کایت ، اسکیت روی برف با کمک کایت ، پرش با کایت و … می شود که در تمامی آنها از نیروی حرکتی کایت برای راندن تخته ها در دریا مورد استفاده قرار میگیرد.

محدودیت ها

موج سواري با کايت در بعضي مناطق محدود يا ممنوع میباشد . اين محدوديتها معمولاً براي امنيت ، جلوگيري از ترافيک در سواحل و همچنين ضعف در آموزش اين ورزش است. هنگاميکه ورزشکاران اين رشته سازماندهي شوند، اين محدوديتها هم برداشته خواهد شد. يکي از دلايلي که ورزشکاران حرفه اي نگراني بيشتري در مورد ايمني و کيفيت بالاي تجهيزاتشان دارا هستند اين میباشد که دچار ممنوعيت و محدوديت در ورزش مورد علاقه شان نشوند .
معمولاً تمامي مناطق علامت مخصوصي براي ممنوعيت اين ورزش ندارند. فقط شما مي توانيد با شنيدن صداي نگهبان پارک يا غريق نجات و يا ديگر مقامات مسئول از محدوديت و ممنوعيت انجام اين ورزش در آن منطقه اطلاع يابند. بنابراين اگر شما موج سواراني را در يک منطقه مشاهده نمودید، احتمالاً در آن محدوده ، ممنوعيتي براي انجام اين ورزش وجود ندارد. هنگامي که وارد يک منطقه جديد مي شويد حتماً پيش از انجام هرگونه ورزش در مورد محدوديتهاي آن منطقه سوال کنيد . اين سوال ساده به شما کمک مي کند که با استرس کمتري ورزش خود را شروع کنید و برخوردهاي کمتري با مقامات و مسئولان آن منطقه خواهيد داشت . اگر ورزشکاران ديگر به شما توصيه هايي کردند ، مثلاً از يک اندازه خاص کايت استفاده نکنيد، به حرف آنان گوش کرده و جاي خود را به نقطه مناسبتري تغيير دهيد. در صورت عدم توجه به اين توصيه ها شايد حوادث و تصادفاتي براي شما اتفاق بيفتد.

امیرسالار عبدالرزاقی

امیرسالار عبدالرزاقی

برنامه نویس، طراح و توسعه دهنده انوع نرم افزار های وب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

× .